Meisjes oppikken in de bars van Olongapo.

?>
Meisjes oppikken in de bars van Olongapo.

Ondertussen zijn we weer terug thuis gekomen na een aantal indrukwekkende dagen. De trip naar huis duurde minder lang dan de trip naar de Filippijnen, lang leve het uur verschil! Ik moet zeggen dat ook de tweede week daar weer heel wat beelden heeft nagelaten op het netvlies. De laatste dagen in de Filippijnen hebben we doorgebracht in Olongapo, Zambales. Een totaal andere regio dan alles wat we gezien hebben in Manila. Zoveel groen! En de lucht is daar veel minder vervuild. Aan de andere kant was het nog even warm en liep het zweet nog even erg met stroompjes van ons lijf af.

In Olongapo verbleven we op een Youth With A Mission basis. Vele vrouwen in de Filippijnen geraken al zwanger op jonge leeftijd. Als 14 jarig meisje is het natuurlijk behoorlijk moeilijk om een job te vinden en je gezinnetje te onderhouden. School hebben ze vaarwel moeten zeggen, de vader heeft hun ondertussen al lang verlaten. Veel van deze jonge meisjes komt in de bars terecht. Ze werken als bedienden en voor wat extra geld verkopen ze zichzelf. Eén avond (18:00 – 5:00) werken levert hun €1,50 op in een gemiddelde bar. Indien ze zichzelf kunnen verkopen aan mannen krijgen ze daar per kerel €5,- voor. Dit is ondenkbaar weinig. Veel te weinig geld en doordat de job in de nacht wordt uitgevoerd zijn ze te moe om tijd door te brengen met hun kinderen de dag erna. De mensen van de YWAM basis willen een hand uitreiken naar de vrouwen. Ze bieden ruimte voor vrouwen aan waar ze samen met hun kinderen kunnen wonen. Ze krijgen de mogelijkheid om in een papier en kaarten bedrijfje te werken, waar ze een klein loon voor krijgen. Hoewel ze hier slechts €2,- verdienen, is dit volledige bedrag wel voor hen zelf. Gedurende twee jaar blijven ze in het huis wonen, om hun leven volledig opnieuw op de rails te krijgen. Dit alles zou niet mogelijk zijn zonder de onvoorwaardelijke en vergevende liefde van Jezus. De vrouwen die binnen komen zijn gebroken. Niet alleen door de werksituatie waar ze uit komen, maar vaak omdat hun hele familie geschiedenis één mesthoop is. Een lang proces van herstel is dus nodig en kan alleen maar grondig plaats vinden als ze ook Jezus daar in vinden. Daar waar wij als mensen de harten van de vrouwen niet kunnen aanraken, kan Hij dat wel. En we hebben het met onze eigen ogen mogen zien, hoe Jezus de levens getransformeerd heeft, hoe Hij gebroken vrouwen hersteld heeft. De staff die er werkt komen zo goed als allemaal uit de bars vandaan, maar het zijn nu sterke, liefhebbende vrouwen. Samen met deze vrouwen mochten we dan ook zelf de meisjes gaan opzoeken en hun vertellen over de liefde van onze Hemelse Vader.

Vlak voor we de terugreis aanvatten hebben we mogen genieten van een stuk natuur. We hebben een tocht gemaakt op een Filipijnse vissersboot, genoten van een onbewoond eiland, gesnorkeld en genoten van de zon. Het water is daar zo ongelooflijk helder en prachtig blauw! De nacht hebben we doorgebracht in een hutje op Crystal Beach (Zambales), na het genieten van een ondergaande zon. Nu ik dit alles alleen heb meegemaakt moet ik toch ook een keertje terugkeren met Rein. De reis was ongelooflijk, maar ik ben blij dat ik weer bij mijn mannetje kan zijn. We zijn weer verenigd en klaar om naar het volgende avontuur te gaan!

Submit a Comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.