Een passie voor muziek.

?>
Een passie voor muziek.

Over 1 week en 6 dagen vertrekken we naar de Filippijnen! Nu komt het toch echt wel heel dichtbij. Ieder van onze groep heeft een onderdeel gekregen waar hij/zij verantwoordelijk voor is. Mijn onderdeel: muziek en aanbidding. Een goede oefening! Dit betekent namelijk dat ik de kans krijg om een muziekgroepje te leiden, zorgen dat alles samenklinkt en dat we iets toonbaar kunnen laten horen. Vorig weekend kregen we gelijk al de kans om de praktijk in te duiken. In Christiansfeld (een dorp iets verderop) vond er een gebedsavond plaats. We verzamelden in een kerkachtig gebouw met zo’n 75 man. Wij zouden op het einde de kans krijgen om een aantal liederen te zingen samen met de mensen. De bedoeling was dat we een computer bij zouden hebben met de teksten en onze eigen partituren op papier. Daar aangekomen, was niet alleen de sleutel van het gebouw zoek, maar ontdekte we dat er maar één paar teksten met akkoorden mee was, mijn iPad op 9% batterij stond én we geen computer bij hadden met de teksten. Met andere woorden: één grote ramp. Gelukkig hadden we toch één paar teksten mee en konden we wel spelen. Het moment was daar, ik kroop achter de piano en begon te spelen, vergezeld met drie medestudenten. Wat een tijd van zingen en God prijzen hadden we daar! Gelukkig hadden we gekende liederen voorbereid, dus de mensen konden meezingen zonder tekst. Door de akoestiek van de zaal leek het net of een heel koor van mensen aan het zingen was. Geen 75, maar 275 ofzo. Mega krachtig en geweldig om mee te maken. Ik geniet er zo enorm van als we met z’n allen kunnen uitzingen wat God voor ons betekend, om dan te voelen dat Hij dan ook aanwezig is en met blijdschap onze liederen ontvangt. Onbeschrijfbaar.

Afgelopen donderdag tijdens Fire in the Night was er weer zo’n muzikaal hoogtepunt, althans, dat hoorde ik achteraf. Samen met Rein en één van de staff mochten we het laatste uur muziek spelen. Het voelde een beetje lastig aan, alsof we muzikaal gezien totaal niet op elkaar afgestemd waren. Maar ja, blijven door doen is de boodschap, stoppen is geen optie. Uiteindelijk kwamen we bij het lied Forever van Kari Jobe. Wat een lied en wat een kracht dat daar uit voort kwam. Achteraf kreeg ik van twee mensen te horen dat door onze aanbidding heen een tegenwoordigheid van God in de zaal kwam. De harmonie tussen ons als muziek team werd als zo sterk aanvaard dat ze bijna hun bezigheden moesten stop zetten om stil te staan bij het moment. Geweldig. Dit is wat ik zo graag wil, dat mensen God ontmoeten doorheen de muziek die dat ik, samen met andere, speel. Dat mensen iets van Hem kunnen ervaren, van Zijn grootheid en liefde. Zo krachtig dat het bijna onmogelijk is om er tegenin te gaan.

Ik geniet er zo van om te zien dat ik muzikaal uitgedaagd kan worden en groeien. Ik geloofde mijn eigen woorden niet toen ik vrijdag voor de Mr. B zei dat ik wel een lied zou brengen tijdens de avond. Dat ik, vrijwillig, gewoon omdat het kan, een lied zou brengen voor de mensen. Niet in een klas omdat de leerlingen een lied moeten leren, niet in de kerk omdat we het daar toch doen, maar op een avond, zodat mensen naar mij kunnen luisteren, omdat wat ik doe goed is (af en toe een beetje opscheppen is gezond). Ik had ondersteuning van een vriendin, maar dan nog. Muziek maken en spelen is geweldig, ik wil mijn talenten inzetten om een verschil te maken. We hebben ze gekregen, dus er gebruik van maken is de boodschap. Alleen wanneer we met onze talenten aan de slag gaan kunnen ze groeien. Het is nooit te laat!

5 Comments

  1. Helemaal super meis, ik wou dat ik erbij was bij Mr B.
    Grenzen verleggen en er voor gaan super gewoon. Samen met onze Vader kan dat ook zo maar. Hij doet datgene wat wij niet kunnen.
    Liefs en tot donderdag, mama

  2. Lieve Caressa,
    Met ontroering en bewogenheid je blog gelezen. Grandioos hoe je aan het groeien bent en wat Gods Geest door je heen kan doen en blijven doen. Dichter naar Zijn hart groeien, je ‘koffie met Jezus’ tijden niet vergeten en Hem blijven ontmoeten. Dan kan het niet anders dan dat Zijn tegenwoordigheid een ruimte in komt wanneer je achter de piano kruipt en gaat spelen vanuit Zijn zalving!
    Heerlijk om te lezen. FANTASTISCH. Ben trots op je!!!
    Dikke knuffel.
    Ik hou van je!

  3. Lieve Caressa,
    Met kippenvel en ontroering heb ik je blog gelezen. Het leek wel alsof ik Zijn zalving van de beide diensten kon ervaren, in Christansfeldt en the fire in the night avond.
    Grandioos om te lezen hoe j aan het groeien bent en God Zijn tegenwoordigheid ruimte krijgt, wanneer je achter de piano kruipt. Heerlijk gewoon.
    Hij vormt je en brengt je dichter bij Zijn hart. Blijf je ‘koffie met Jezus’ momenten onderhouden en je merkt dat je relatie met Hem nog intiemer wordt!
    Wat ben ik trots op je! Dikke kus en knuffel!!!
    Ik hou van je.

    • Lieve Caressa,
      Geweldig om te lezen, dat je je plaats hebt gevonden in de muziek.
      God zal heel blij zijn als Hij dat allemaal hoort en ziet.
      Spijtig dat wij er nooit bij kunnen zijn.
      Maar wij vinden jou en Rein zeer moedig.
      Een hele goede reis naar de Filipijnen en Gods zegen toe gebeden.

      Liefs,Papa Rein en Mama Marjan.XXX

  4. Hoi Caressa..LEVEN EN VREUGDE…ga zo door, HIJ geniet en wij ook
    fijn te lezen dat je uit je bootje stapt en op water durft te gaan lopen met Hem aan je zijde…heerlijk om bovennatuurlijkE BEWEGING TE ZIEN GEBEUREN
    ga vrijmoedig verder en……alvast een gezellige tijd met je verjaardag….een toppie dagje gewenst lieve zus…groetjes.D

Leave a Reply to Dineke Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.